این نوشتار به بررسی سیاست ایران در دو مقطع دهه 1970 و 1990 در ارتباط با کردستان عراِ پرداخته است. برای این منظور کوشش شده تا سیاست خارجی ایران در قالب محیط بینالمللی، منطقهای و داخلی مورد بحث و دقت قرار بگیرد. سخن آنست که علیرغم وجود تفاوتها در عملکرد سیاست خارجی ایران طی دو دوره مورد نظر، میتوان به نوعی پیوستگی نیز در سیاست ایران برخورد که از الزامات منافع ملی برمیخیزد، و از این جهت، قرابت فرهنگی و نیز همسویی سیاسی میان ایران و کردهای عراِ را در نهایت تحتالشعاع نگرانیهای ناشی از تغییر در مرزهای ملی به رسمیت شناخته شده منطقه قرارمیدهد. سرفصلهای بحث عبارتاند از : قرن درگیری کردها درعراِ، ایران وعراِ : از همپیمانی تا طولانیترین جنگ قرن، سیاست کمک و امتیاز دردهه 1970، بیم و انتظار در دهه 1990، و سخن پایانی.