A THEOLOGICAL-POLITICAL APPROACH TO DAMNATION AND CURSING OF ENEMIES (CASE STUDY: THE STRATEGIC SLOGAN OF “DOWN WITH AMERICA)

Document Type : Original Article

Author

پژوهشگر/جامعة المصطفی العالمیة

Abstract

The natural nature of human beings in Nafs-al-Amr tends to go towards goodness and good deeds, which turns individual goodness into common good only when the former is driven towards the logic running in the society and demands interaction and compromise for all alike. And this, supported by the fact that perversities are driven in the Nasut (the earthly world) by human beings according to their personal interests, creates a conflict or confrontation among human beings, which is rooted in the good and evil conflict embedded in the creation itself. These two concepts (good and evil) indicate that good is an existential entity and evil is an non-existent entity. It is in the very relation to this duality that the oppressor and the oppressed acquire their sense and identity. Further, if viewed from a political and theologian perspective, the parties to a conflict between the good and evil will turn to damn and curse each other, before the conflict proves to be an objective and practical case. In this research, as it is necessary to understand the identity and function of damnation with a political theological approach, the problem was explored with descriptive method of case study type and documentation with a historical analysis focus, where, considering the significance of one of the research applications, the down-with-America approach came to be contemplated in the form of a case study subjected to its political philosophy with 100 subjects, something that indicates an in-depth and rational way of damning. So, the findings of this research substantiate the positive and negative approach to damning and cursing enemies, a fact that is embodied in the meaning of “DOWN WITH AMERICA”.

Keywords


آیات از قرآن کریم.
احادیث امام علی(ع) از نهج‌البلاغة.
ادعیه از مفاتیح‌الجنان.
امام خمینی، سیدروح‌الله (1386)، تحریر‌الوسیلة، ترجمه علی اسلامی، چاپ23، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
امام خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام. نرم­‌افزار مجموعه آثار امام خمینی(ره).
امام خامنه­ای، سید علی (تارنمای)                       http://farsi.khamenei.ir/index.html
آهنگران، محمدرسول و درگاهی، مهدی (1397)، حکم لعن بر متصف‌شدگان به فسق و کفر در فقه اسلامی، پژوهش­های فقه و حقوق اسلامی، سال14، ش52: 32 ـ 11.
ابن‌اثیر، علی‌بن ابی کرم (1385)، الکامل فی التاریخ، بیروت: دار صادر.
ابن‌اثیر جزری، مبارک بن محمد (1367)، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، تحقیق محمود محمد طناحی،  قم: مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان.
ابن‌حنبل، احمدبن‌محمد (1416)، مسند الإمام احمدبن‌حنبل، بیروت: مؤسسة الرسالة.
ابن‌فارس، احمد (1404)، معجم مقائیس اللغة، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى.
ابن‌قولویه، جعفربن‌محمد (1356)، کامل‌الزیارات، نجف: المطبعة المبارکة المرتضویة.
ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم (1414)، لسان‌العرب، بیروت: دار صادر.
بلاذری، احمدبن‌یحیی (1400)، أنساب الأشراف، تحقیق احسان عباس، بیروت: جمعیة المستشرقین الآلمانیه.
جوادی آملی، عبدالله (1389)، ت‍س‍ن‍ی‍م‌: ت‍ف‍س‍ی‍ر ق‍رآن‌ ک‍ری‍م‌، ترجمه،  قم: مرکز نشر اسراء.
راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد (1412)، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت: دار العلم.
رضی بهابادی، بی‌بی سادات و پنبه­پز،  زهرا  (1393)، عوامل سلام و لعن در قرآن کریم، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال11، پیاپی24: 81 ـ 53.
سبحانی، جعفر (1389)، درسنامه گزیده سیمای عقاید شیعه، ترجمه جواد محدثی، تهران: نشر مشعر.
سید‌بن‌طاووس (1417)، اللهوف على قتلى الطفوف، قم: الأنوار الهدى.
طباطبائی، سیدمحمدحسین (1385)، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: انتشارات دار العلم.
طباطبائی، سیدمحمدحسین (1385)، تفسیر المیزان، ترجمه محمدرضا صالحی کرمانی، چاپ 2، قم: انتشارات دار العلم.
طبرسی، أبومنصور أحمدبن‌علی (1371)، الإحتجاج، نجف، دار النعمان.
طریحی، فخرالدین‌بن‌محمد (1375)، مجمع البحرین، چاپ 3، تحقیق احمد حسینی اشکوری، تهران: مکتبة المرتضویة.
طوسی، ابوجعفرمحمد (1414)، الأمالی، قم: دار الثقافة للطباعة والنشر.
عسکری، مرتضی (1386)، معالم المدرستین، ترجمه محمدجواد کرمی، قم: انتشارات دانشکده اصول الدین.
فخلعی، محمدتقی (1383)، مجموعه گفتمان‌های مذاهب اسلامی، تهران: نشر مشعر.
فیضی، سیروس (1388)، معمای ایرانی: نزاع میان ایران و امریکا، روابط خارجی، سال 1، ش 4: 197 ـ 185.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تجدیدنظرشده در سال 1368.
قندوزی، سلیمان‌بن‌ابراهیم (1418)، ینابیع المودة لذوی القربی، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
کلینی، محمدبن‌یعقوب (1407)، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، چاپ4، تهران: انتشارات دارالکتب الإسلامیة.
گودرزی، سهیل؛ سلطانی­نژاد، احمد؛ زهرانی، مصطفی و اسلامی محسن (1396)، بررسی رابطه جمهوری اسلامی ایران و ایالات‌متحده امریکا در پرتو فرهنگ راهبردی، مطالعات روابط بین‌الملل، سال 10، ش 39: 146 ـ 119.
مطهری، مرتضی (1389)، نقدی بر مارکسیسم، چاپ 6، تهران: انتشارات صدرا.
مغنیه، محمدجواد (1421)، فقه الإمام الصادق(ع)، قم: مؤسسه انصاریان.
موسوی­فر، رضیه (1395)، روابط ایران و امریکا؛ مسئله اسرائیل، فصلنامه سیاست، دوره 46، ش 2: 514 ـ 497.
نجفی، محمدحسن (1982)، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
نفیو، ریچارد (1397)، هنر تحریم­ها، نگاهی از درون میدان، ترجمه مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی، ویرایش2، تهران: معاونت پژوهش­های اقتصادی.
نیشابوری، مسلم‌بنحجاج (بی­تا)، صحیح مسلم، بیروت: دار الفکر.
همتی، زهره و درویشی سه تلانی، فرهاد (1396)، بررسی رویکردهای سیاست خارجی امریکا در برابر جمهوری اسلامی ایران براساس اسناد امنیت ملی امریکا 2014 ـ 1993، سیاست دفاعی، سال 25، ش 100: 104 ـ 75.