Feasibility Ideological Diplomacy And National-Diplomacy in IRI Foreign Policy Resources

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student, Imam Jassin University (PBUH), Tehran, Iran

2 Corresponding Author: Assistant Professor, Imam Hossein University, Tehran, Iran

Abstract

The main issue of the present study is the clarification and proportionality between Islamic ideological diplomacy and national-diplomacy diplomacy. Some suggest that if ideological diplomacy is pursued, national interests are not fully met, or national interests are at stake; and with inaccuracy in the dimensions, the components and principles of Islamic ideological diplomacy, on the one hand, and some with a lack of understanding, This study first seeks to explain Islamic diplomacy as a discourse in foreign relations, and then, by clarifying the meaning of national interest, seeks to assess the relationship between them. As a result, it can be said that Islamic diplomacy as a discourse pursues the three general or sub-goals of 'maintaining survival and security', 'fair interaction' and 'expanding influence'. How and when to choose each of the three goals is chosen by the religious ruler using the principles of 'ijtihad', 'expediency' and 'important'. Under each of the sub-discourses, tactics for Islamic diplomacy are considered. In contrast, diplomacy based on national interests promotes a component of 'power' and 'national wealth' that, in achieving the above three goals, may be formulated in accordance with Islamic principles or principles such as utilitarianism, breach of covenant, or colonialism, which can ultimately be felt. The contradiction between these two types of diplomacy is promoted by some media outlets through an artificial and mischievous confrontation, and national interests, including ideological foreign policy, are served.
 

Keywords


  1. منابع فارسی:

    1. قرآن کریم.
    2. ابراهیمی، شهروز (1388)، بررسی واسازانه نقش ایدئولوژی در سیاست خارجی و پیوند آن با واقع‌گرایی و آرمان‌گرایی، فصل‌نامه روابط خارجی، سال اول، 4.
    3. ابن‌سعد، محمدبن سعد (1422)، الطبقات الکبری، تحقیق عطا محمد قادر، بیروت لبنان، دارالکتب العلمیه، ج 1.
    4. ابن‌شهر آشوب، محمد‌بن‌علی (1376 ق)، مناقب آل ابی‌طالب، ج ۱، نجف، مطبعه الحیدریه.
    5. ابن‌منظور، محمدبن مکرم (1422)، لسان‌العرب، دار صادر، بیروت لبنان، ج 7.
    6. اخوان کاظمی، بهرام (1391)، نقد و ارزیابی تحلیل گفتمانی لاکلا و کاربرد آن در سیاست، فصل‌نامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 42، ش 4.
    7. استوکر، جری؛ مارش، دیوید (1384)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه امیر محمد حاجی‌یوسفی، پژوهشگاه مطالعات راهبردی.
    8. آل‌یحیی، سیف‌الدین سعید (1983)، الحرکات العسکریه للرسول الاعظم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فی کفتی میزان، بیروت، دارالعربیه للمورعات، ج 2.
    9. بهروزی‌لک، غلامرضا (1386)، کاربرد تحلیل‌های گفتمانی در مطالعات سیاسی اسلامی در روش‌شناسی مطالعات سیاسی اسلام، تهران، دانشگاه امام صادق(علیه‌السلام).
    10. تاجیک، محمدرضا (1377)، متن وانموده و تحلیل گفتمان، فصل‌نامه گفتمان، شماره 1، تابستان 1377.
    11. تروتسکی، لئون (1360)، تاریخ انقلاب روسیه، ترجمه سعید باستانی، نشر فانوس، ج 3.
    12. جانز، آنتونی‌اچ؛ لاهود، نلی (1389)، اسلام و سیاست بین‌الملل، ترجمه رضا سیمبر، انتشارات دانشگاه امام صادق(علیه‌السلام)، چاپ اول.
    13. جوادی آملی، عبدالله (1378)، ولایت فقیه ولایت فقاهت و عدالت، نشر اسراء.
    14. جوادی آملی، عبدالله(1388) روابط بین الملل در اسلام، چاپ اول، قم نشر اسراء
    15. جوادی آملی، عبدالله (1391)، روابط بین‌الملل در اسلام، نشر اسراء، چاپ دوم.
    16. حسن‌خانی، محمد؛ محمدی‌سیرت، حسین (1397)، نسبت عملی منافع ملی و ایدئولوژی اسلامی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، فصل‌نامه جامعه‌شناسی سیاسی اسلام، دوره 6، شماره 1.
    17. حسن‌خانی، محمد؛ محمدی‌سیرت، حسین (1395)، تأثیر ایدئولوژی بر منافع ملی و امنیت ملی در سیاست خارجی ج.ا.ا با تأکید بر اندیشه امام خمینی، فصل‌نامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، س 6، ش .4
    18. حسینی، سیدمحمدحسین (1392)، جایگاه دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی، فصل‌نامه سیاست خارجی، سال 27، ش 3.
    19. خراسانی آخوند، محمدکاظم (1409)، کفایه الاصول، مجمع‌الفکر الاسلامی، قم.
    20. داوود اغلو، احمد (1395)، عمق راهبردی: موقعیت ترکیه در عرصه بین‌الملل، نشر امیرکبیر.
    21. دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1390)، نظریه اسلامی سیاست خارجی، چارچوبی برای تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی، فصل‌نامه روابط خارجی، سال 3، ش 1.
    22. دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1389)، چگونگی و چیستی نظریه اسلامی روابط بین‌الملل، پژوهش‌نامه علوم سیاسی، سال 5، شماره 2.
    23. دهقانی فیروزآبادی، سید جلال(1392) سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، نشر سمت
    24. رکابیان، رشید؛ خندان، سیروس (1398)، دیپلماسی ایدئولوژیک، تعامل یا تقابل با منافع ملی جمهوی اسلامی ایران با تأکید بر اندیشه مقام معظم رهبری، فصل‌نامه انقلاب اسلامی، ش 28.
    25. رنجبر، مقصود (1385)، مفهوم منافع ملی از دیدگاه‌های مختلف، اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی، شماره 226.
    26. سریع‌القلم، محمود (1378)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی بازبینی نظری و پارادایم ائتلاف، تهران، مرکز تحقیقات استراتژیک.
    27. سلطانی، علی‌اصغر (1383)، تحلیل گفتمان به‌مثابه نظریه و روش، فصل‌نامه علوم سیاسی، شماره 28، زمستان 83.
    28. سنائی، اردشیر (1391)، بررسی جایگاه ایدئولوژی و منافع ملی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی با نگاهی به بحران‌های چچن، بوسنی و فلسطین، فصل‌نامه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل.
    29. سیف‌زاده، سیدحسین (1370)، تحول در مفهوم منافع ملی و جایگزینی آن با مصالح متقابل بشری در تحول مفاهیم، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
    30. شریعتی، روح‌الله (1387)، قواعد فقه سیاسی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
    31. شریف‌الرضی، محمدبن حسین (بی‌تا)، نهج البلاغه، محقق: صالح صبحی، مؤسسه دارالهجره.
    32. طباطبایی، محمدحسین (1417)، المیزان فی تفسیر القرآن، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات، بیروت، ج 18.
    33. طبرسی، فضل‌بن‌حسن (1379)، مجمع‌البیان، تصحیح هاشم رسولی، تهران، کتاب‌فروشی اسلامیه، ج 9.
    34. طریحی، فخرالدین بن‌محمد (1375)، مجمع البحرین، محقق حسینی اشکوری، احمد ناشر، مکتبه المرتضویه، تهران، ایرانسال.
    35. عمید زنجانی، عباس‌علی (1388)، حقوق معاهدات بین‌المللی و دیپلماسی در اسلام، نشر سمت.
    36. عمید زنجانی، عباس‌علی (1366)، فقه سیاسی، ج 3، نشر امیرکبیر.
    37. عمید زنجانی، عباس‌علی (1393)، فقه سیاسی حقوق و تعهدات بین‌المللی، نشر سمت.
    38. عیاشی، محمدبن‌مسعود (بی‌تا)، تفسیر عیاشی، مکتبه العلمیه الاسلامیه.
    39. غروی نائینی، محمدحسین (1382)، تنبه الامه و تنزیه المله، بوستان کتاب، قم.
    40. فیروزکوهی، مهدی؛ افتخاری، اصغر (1396)، عمق‌بخشی خارجی جمهوری اسلامی ایران، آفاق امنیت، سال دهم، شماره 36.
    41. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بی‌تا
    42. کالاهان، پاتریک (1387)، منطق سیاست خارجی آمریکا، ترجمه محمدیزدان فام، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
    43. کلینی، محمدبن‌یعقوب (1407)، اصول کافی، نشر دارالکتب الاسلامیه، تهران.
    44. لک‌زایی، نجف (1386)، چالش سیاست دینی و نظم سلطانی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
    45. مجلسی، محمدباقربن محمدتقی (1363)، بحارالأنوار، تهران، ایران، کتابخانه مسجد حضرت ولیعصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، ج 44.
    46. محمدی الموتی، محسن (1388)، اهداف و مکانیزم سیاست خارجی در اسلام، فصل‌نامه دین و سیاست، ش 19.
    47. مصباح‌یزدی، محمدتقی (1378ه.ش)، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، قم، مؤسسه امام خمینی، ج 1.
    48. مطهری، مرتضی (1390)، مجموعه آثار، ناشر: قم صدرا.
    49. مطهری، مرتضی (1391)، انسان و ایمان، تهران، نشر صدرا.
    50. مظفر، محمدرضا (1389)، اصول فقه، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
    51. منتظری، حسین‌علی (بی‌تا)، نظام الحکم فی الاسلام، نشر سرایی، قم.
    52. مورگنتا، هانس‌جی (1376)، سیاست در میان ملت‌ها، ترجمه حمیرا مشیرزاده، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
    53. موسوی‌بجنوردی، سیدحسن (1389)، القواعد الفقهیه، قم، اسماعیلیان.
    54. موسوی خمینی، روح‌الله (1389)، صحیفه امام، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، چاپ پنجم.
    55. موسوی‌خمینی، روح‌الله (بی‌تا)، ولایت فقیه، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
    56. نجفی، محمدحسن (1427)، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، دار إحیاء التراث العربی.
    57. هراتی، محمدجواد (1393)، مطالعه تطبیقی الگوی صدور انقلاب در ایران و روسیه، پژوهش‌نامه انقلاب اسلامی، پاییز 93.
    58. زیباکلام، صادق (1393)، قابل دسترس در:

    http://snn.ir/fa/news/392182

    1. طاهرنژاد، امید، رابطه عمق استراتژیک و عزت ملی، قابل دسترس در:

    http://www.siasi.porsemani.ir/content

    منابع لاتین:

    1. HALLIDAY,f2005 the middele east in international relation power,politics and ideology,cambridge uni