اشرفی، داریوش (۱۳۹۳)، «تفسیر جدید از صلح و امنیت بین‌المللی و تأثیر آن بر مفهوم حاکمیت ملی»، فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، شماره ۴۲.
جوکار، محمدصادق و طوسی، مهدی (۱۳۸۹)، «تحلیل تئوریک فرهنگ‌های حاکم بر روابط ایران و کشورهای همکاری خلیج فارس»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، شماره ۵.
روحی دهبنه، مجید (۱۳۹۷)، «تحلیل ژئوپلیتیکی رقابت‌های ایران و ترکیه متأثر از تحولات خاورمیانه از سال ۲۰۱۱ میلادی»، فصلنامه ژئوپلیتیک، سال چهاردهم، شماره اول.
سجادپور، کاظم و رفعتی، زینب (۱۳۹۰)، «سیاست خارجی، بهداشت و امنیت بین‌المللی: چارچوب‌های مفهومی و عملیاتی»، فصلنامه روابط خارجی، شماره سوم.
سلیمان زاده، سعید؛ امیدی، علی و سحر براتی (۱۳۹۷)، «راهبرد سیاست خارجی ترامپ: هیبرید نوانزواگرایی-واقعگرایی»، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، شماره ۲۸.
سیمبر، رضا و هدایتی، مهدی (۱۳۹۲)، « روندهای متحول در روابط روسیه و آمریکا (مذاکره و همکاری، رقابت و تعارض)»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره ۸۱.
صادقی، سید شمس الدین و لطفی، کامرانی (۱۳۹۵)، «جایگاه راهبردی روسیه در معادلات نظامی-امنیتی روسیه»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره ۹۳.
عامری گلستانی، حامد و شجاعی، بهروز (۱۳۹۶)، «مقایسه رویکرد یک‌جانبه گرایی و چندجانبه گرایی آمریکا در قبال پرونده هسته‌ای ایران»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی، شماره ۳۱.
عبدالله خانی، علی (۱۳۸۳)، «نظریه‌های امنیت: مقدمه‌ای بر طرح ریزی دکترین امنیت ملی »، تهران: ابرار معاصر.
قاسمی، فرهاد (۱۳۸۰)، جایگاه گفتمان امنیت در جدال‌های پارادایمی روابط بین‌الملل: واقعگرایی گفتمان امنیت ملی»، تهران: موسسه مطالعات سیاسی و فرهنگی ناب.
قوام، عبدالعلی (۱۳۹۱)، اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل، چاپ هجدهم، تهران: انتشارات سمت.
متقی، ابراهیم، بقایی، خرم و رحیمی، میثم (۱۳۸۹)، «بررسی سیاست خارجی امریکا در خاورمیانه پس از ۱۱ سپتامبر بر اساس رویکرد واقعگرایی تهاجمی)، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی. شماره ۴.
هالستی، کی.جی (۱۳۹۰)، مبانی تحلیل سیاست بین‌الملل، ترجمه بهرام مستقیمی و مسعود طارم سری، چاپ هفتم، تهران: وزارت امور خارجه.
Finkel, M. (2020), IDF Strategy Documents, 2002-2018: On Processes, Chiefs of Staff, and the IDF. A Multidisciplinary Journal on National Security, 3.
Glen, A. (2012). Key Challenges and Threats to National Security: The Polish Perspective. Connections, 11(3), 53-66
Heffington, S., Oler, A., & Tretler, D. (Eds.). (2019). A National Security Strategy Primer. National Defense University Press. Washington, D.C.
Layne, Christopher, (1997, summer), “From Preponderance to Offshore Balancing: America’s Future Grand Strategy, International security.
National War College (2017), a National Security Strategy Primer. National Defense University. Washington, D.C.
Ohnishi, K. (2019). Compellence and Coercive Diplomacy: Concepts and Characteristics.
Pynnöniemi, K. P., Raik, K., Aaltola, M., & Kallio, J. (2018). The security strategies of the US, China, Russia and the EU: Living in different worlds. Ulkopoliittinen instituutti
Reese, Sh. (2013). Defining homeland security: Analysis and congressional considerations. Congressional Research Service Report for Congress. Prepared for Members and Committees of Congress. Retrieved on 8 May 2015 from: http://fas.org/sgp/crs/homesec/ R42462.pdf.
Romeo, S. (2016). Coercive diplomacy, theories and application: a case study on US administration and Libya.
Stolberg, A. G. (2012). How Nation-states craft national security strategy documents. Strategic Studies Institute, US Army War College.
Zagumny, M. J. (2013). Cooperation. The Encyclopedia of Cross‐Cultural Psychology, 251-253.
)
