احمدی پور و همکاران (1۳۹۸). " واکاوی رقابت ایران و ترکیه در بحران سوریه " فصلنامه بین المللی ژئوپلتیک ، شماره ۵۵، دوره ۱۵.
بلوچیان و همکاران (1۳۹7). " اهمیت رویکرد نظریه بازی در مدل سازی " فصلنامه علمی پژوهشی فرماندهی و کنترل ، شماره 1، دوره 2.
شریفیان و همکاران (1۳۹۱). " تعامل و تقابل ایران و ترکیه در بحران سوریه " نشریه علمی
امنیت پژوهی ، شماره ۳۸، دوره ۱۱.
شهبازی و همکاران (1398)" تأثیر روابط ایران و ترکیه بر روند همگرایی در خاورمیانه" فصلنامه پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، سال نهم، شماره اول، بهار ،1398صص165-189
غائبی محمد رضا (1۳۹5). " اقتصاد سیاسی روابط ایران و ترکیه در دوره حکومت حزب عدالت و توسعه" فصلنامه سیاست خارجی ، شماره 2، دوره 30.
Altunışık, Meliha Benli (2010). “Turkey’s Changing Middle East Policy”. UNISCI Discussion Papers (23): 149-162
Çağatay, Soner (2018). “Turkish-Iranian Rivalry Redux”. The Washington Institute. http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/turkish-iranian-rivalry-redux
Çetinsaya, Gökhan (2003). “Essential Friends and Natural Enemies: The Historic Roots of Turkish Iranian Relations”. Middle East Review of International Affairs 7 (3): 116-132.
Demiryol, Tolga (2013). “The Limits to Cooperation Between Rivals: Turkish-Iranian Relations Since 2002”. Ortadoğu Etüdleri 3 (2): 111-144.
Fearon, James and Alexander Wendt (2002). “Rationalism v. Constructivism: A Skeptical View”. Handbook of International Relations. Eds. Walter Carlsnaes, Thomas Risse and Beth A. Simmons. London: SAGE Publications.
Güner, Serdar (2003). “Oyun Kuramı ve Uluslararası Politika”. METU Studies in Development 30 (2): 163-180
Jenkins, Gareth H. (2012). “Occasional Allies, Enduring Rivals: Turkey’s Relations with Iran”. Silk Road Paper.
Kurki, Milja and Colin Wight (2010). “International Relations and Social Science”. International Relations Theories: Discipline and Diversity. Eds. Tim Dunne, Milja Kurki and Steve Smith. Oxford: Oxford University Press.
Keskin, Arif (2009). “İran-Türkiye İlişkilerine Genel Bir Bakış”. 21. Yüzyıl Dergisi 12: 45-54.
Kardaş, Şaban (2012). “Turkey’s Syria Policy: The Challenge of Coalition Building”. The German Marshall Fund on Turkey Series.
Larrabee, F. Stephen and Alireza Nader (2013). “Turkey-Iranian Relations in a Changing Middle East”. RAND Cooperation Research Report Series.
McCurdy, Daphne (2008). “Turkish-Iranian Relations: When Opposites Attract”. Turkish Policy Quarterly 7 (2): 87-106.
Miş, Nebi. “Suriye 2007”. Ortadoğu Yıllığı 2007. Eds. Kemal İnat, Muhittin Ataman ve Murat Yeşiltaş. İstanbul: KüreYay.
Pappalardo, Massimo (2008). “Multiobjective Optimization: A Brief Overview”. Pareto Optimality, Game Theory and Equilibria. Eds. Altannar Chinchuluun et al. New York: Springer Science-Business Media.
Sterling-Folker, Jennifer (2006). “Game Theory Approaches”. Making Sense of International Relations Theory. Ed. Jennifer Sterling-Folker London: Lynne Eienner Publishers.
Sandıklı, Atilla ve Ali Semin (2014). “Bütün Boyutlarıyla Suriye Krizi ve Türkiye”. Ortadoğu’da Değişim ve Türkiye. Eds. Atilla Sandıklı ve Erderm Kaya. İstanbul: Bilgesam Yay.
Turocy, Theodore L. and Bernhard von Stengel (2001). “Game Theory”. CDAM Research Report LSE- CDAM- 2001-09