طراحی الگوی ارزیابی عملکرد برنامه‏های راهبردی تحقیقات دفاعی سپاه (با رویکرد تحقیقات دفاعی نرم)

نویسندگان

1 دانشگاه جامع امام حسین(ع)

2 دانشگاه امام حسین

3 دانشگاه جامع امام حسین

چکیده

هدف این مقاله ارایه الگوهای ارزیابی عملکرد و به ویژه الگوهای ارزیابی تحقیقات دفاعی در سپاه است. در این راستا، مقاله حاضر به نقد و بررسی الگوهای مرتبط پرداخته و از بین الگوهای رایج با به‏کارگیری هم‏زمان چهار الگوی EFQM، BSC، تحلیل ذی‏نفعان و ماتریس ارزیابی عملکرد، مدلی ارائه نموده که نقاط قابل توسعه سایر الگوها را بهبود می‏بخشد.در این الگو 5 معیار به عنوان توانمندساز و 2 معیار به عنوان نتایج ارائه شدند. از این معیارها، چهار معیار توانمندسازِ درون سازمانی است که عبارتند از: «رشد و یادگیری»، «ظرفیت و توان تحقیقاتی»، «فرآیندهای داخلی پژوهش» و «بودجه و اعتبارات تحقیقاتی» و یک معیار توانمندسازِ خارجی با عنوان «سیاست‏ها و قوانین»، هم‏چنین این الگو دارای دو بُعد «رضایت ذی‏نفعان» و«سرآمدی و تأثیرگذاری اجتماعی» به عنوان نتایج است.نتیجه‏ای که از اولویت‏بندی مؤلفه‏ها حاصل شد این است که؛ مؤلفه‏های «سرآمدی داخلی، سرمایه انسانی، سرآمدی خارجی، قابلیت‏سازی و فرآیندهای عملیاتی» اولویت‏های اول تا چهارم را به خود اختصاص می‏دهند و مؤلفه‏ی «راهبرد بهره‏وری در بودجه پژوهشی» از کمترین اولویت برخوردار است. همچنین رابطه بین ابعاد الگو نشان می‏دهد که میان بعد «سیاست ها و قوانین» با دو بعد «ظرفیت و توان تحقیقاتی» و «وجه رضایت ذی‏نفعان» ارتباط معنی‏داری وجود نداشت. همین‏طور میان مؤلفه‏ی «قوانین و مقررات کشوری» با مؤلفه‏ی «ذی‏نفعان کلیدی» رابطه‏ی معنی‏دار و معکوس وجود دارد و مؤلفه‏ی «سرآمدی و تأثیرگذاری داخلی» با مؤلفه‏ی «سرآمدی و تأثیرگذاری خارجی» رابطه‏ی معنی‏دار بسیار قوی وجود دارد.

کلیدواژه‌ها