محاسبات ابری؛ رویکردی نوین در معماری فضای اطلاعاتی

نویسندگان

چکیده

محاسبات ابری یا پردازش[1]، توانایی ارائه‏ی منابع و ظرفیت‏های فناوری اطلاعات از طریق اینترنت می‏باشد و رویکرد جدیدی در معماری است که بر این ایده استوار می‏باشد که منابع مبتنی بر اینترنت سریع‏تر، با هزینه کمتر و تنوع بیشتری می‏توانند در اختیار گرفته شوند. به واقع می‏توان گفت؛ محاسبات ابری یک مدل معماری فضای اطلاعاتی است که امکان دسترسی شبکه‏ای - متناسب و مبتنی بر تقاضا- به انبوهی از منابع محاسباتی (رایانشی) مشترک (مانند شبکه‏ها، سرورها، بانک‏های اطلاعاتی، برنامه‏های کاربردی و سرویس‏ها) را با هزینه‏های بسیار پائین، نوآوری و قابلیت توسعه‏ی بسیار بالا همچنین بدون محدودیت زمانی و مکانی، فراهم می‏کند و بر این اساس، قابلیت‏هایی را ارائه می‏دهد که محاسبات ابری را به رویکردی راهبردی تبدیل کرده است. از این منظر، امنیت و تبادل اطلاعات از یک‏سو با فرصت‏های رشد و از سویی دیگر با چالش‏های جدیدی روبه‏رو می‏شوند. در نتیجه، با توجه به ضرورت و اهمیت موضوع همچنین ویژگی‏های این نوع از معماری (استفاده از ابرها، شبکه‏ها و مراکز مختلف، همچنین ترکیب و تطبیق سرویس‏های گوناگون و تناسب دامنه و سرعت و امنیت دستیابی به اطلاعات)، محور اصلی مطالب مقاله‏ی حاضر پرداختن به این شیوه‏ی نوین معماری از منظر سازمان‏های اطلاعاتی می‏باشد.

کلیدواژه‌ها