فرماندهان در مواجهه با عرصه‌های سخت و نرم از چه سبک فرماندهی تبعیت می‌کنند؟ آیا می‌توان سبک و الگوی خاصی ارائه داد؟ در فرهنگ علوی سبک فرماندهی از چه عواملی تبعیت می‌کند و امیرالمؤمنین علی علیه السلام در برخورد با عرصه‌های سخت و نرم از چه الگویی تبعیت می‌کرد؟ فرماندهی رفتاری است که از ناحیه‌ی فرماندهان برای بسیج و راهبری نیروها و یگان‌ها به کار برده می‌شود تا در تقابل با دشمنان به پیروزی دست یابند. با توجه به اثرگذاری مؤلفه‌ی فکری و ارزشی در تعیین سبک و سیاق رفتارها می‌توان گفت تفاوت عمده‌ی سبک‌های فرماندهان به این دو بخش برمی‌گردد. امیرالمؤمنین (ع) با تبعیت از بصیرت و ارزش‌های برخاسته از قرآن و سنت رسول خدا (ص) در فرماندهی عرصه‌های سخت و نرم از سبکی تبعیت می‌کردند که تفاوت ماهوی با سایر سبک‌ها دارد از جمله‌ی آنها می‌توان به موارد زیر اشاره داشت: خدا محوری، تکلیف‌گرایی، هدایت انسان‌ها، نگاه دو ساحتی به انسان، توجه توأمان به اهداف مادی و معنوی، تعقل ارزشی و ابزاری در تصمیم‌گیری، پاداش‌دهی بر پایه تلاش و عملکرد و تحلیل‌شناختی و فکری رفتارها.
)