دکترین نیروهای مسلح آمریکا

آن‌چه می‌خوانید خلاصه‌ای است از سند دکترین نیروهای مسلح آمریکا[1] که در قالب سند شماره‌ی یک از سوی ستاد مشترک ارتش آمریکا در چهاردهم می‌2007 چاپ و منتشر شده است. در مقدمه این سند، ژنرال تفنگدار پیتر پیس[2] ضمن تأکید بر جامعیت این سند به‌عنوان راهنمای کلی دیگر دکترین‌های نیروهای مسلح آمریکا، از بازنگری در محتوای این سند نسبت به نسخه‌ی قبلی آن در چهاردهم نوامبر 2000 سخن می‌گوید. بی‌تردید این بازنگری محصول تجربیات جدید این کشور در عراقِ پس از صدام است که به واقع نقطه عطف مهمی در شیوه‌ی جنگ آمریکایی محسوب می‌شود، یعنی گذار از مانیفست جنگ کوتاه، سریع و سرنوشت‌ساز به جنگی طولانی که ابعاد اجتماعی بیش از عوامل فناورانه در آن ایفای نقش می‌کنند. مطرح شدن جنگ نامنظم در مقابل جنگ سنتی و ارائه‌ی تعریف و راهنمای اجرای آن، توجه خاص به عملیات ثبات، تأکید بر تعامل میان نهادهای دفاعی، ملی، فراملی و غیردولتی به‌عنوان عناصر مهم فضای رزم، و استفاده مکرر از اصطلاح «اقدامات یکپارچه» به‌عنوان رمز تحقق اهداف نظامی و سیاسی جنگ از جمله محورهایی است که طی بازنگری نسخه‌ی 2000، به نسخه‌ی جدید 2007 افزوده شده است. به‌دلیل حجم قابل توجه محتوای سند دکترین 2007 آمریکا درج کامل این سند در فضای محدود نشریه‌ی سیاست دفاعی ممکن نیست، اما در عین حال به سبب ضرورت آشنایی با آخرین تغییرات ایجاد شده در اندیشه‌ی نظامی دشمن مقرر شد خلاصه‌ای از محورهای اصلی این سند را ارائه دهیم. این محورها به ترتیب زیر و به اختصار مورد بررسی قرار می‌گیرند: بحث و بررسی نکات بنیادین دکترین مشترک بیان ویژگی‌های دکترین برای جهت‌بخشی کلی به نیروهای مسلح بیان مأموریت‌های وزارت دفاع و نهادهای مهم آن توصیف اصول بنیادین فرماندهی و کنترل مشترک بیان جزئیات دکترین برای فرماندهی‌های مشترک ارائه‌ی راهنما برای عملیات چندملیتی تاکید بر هماهنگی نهادهای رسمی و غیررسمی