در یک تقسیم‌بندی بسیار کلی می‌توان، نتایج به دست آمده از مطالعات درباره اثرات هزینه‌های نظامی بر رشد اقتصادی را به صورت ذیل دسته‌بندی نمود: الف) مطالعاتی که منافعی مثبت، یافته‌اند و دیدگاه به اصطلاح کینزین نظامی را تأیید کرده‌اند. ب) مطالعاتی که به تأثیری منفی دست یافته‌اند. ج) مطالعاتی که به هر دو تأثیر مثبت و منفی دست یافته‌اند. در این مقاله که برگرفته از پژوهشی در این باره میباشد، درصدد بودهایم که به آزمون این فرضیه ادعا شده بپردازیم که «هزینه‌های دفاعی، تأثیری منفی بر رشد اقتصادی ایران بر جای میگذارد». الگوی مورد استفاده پژوهش حاضر مبتنی بر الگوی رشد نئوکلاسیکی و حاصل تغییر در تابع تولید ملی بوده است. ضرایب برآورد شده با استفاده از سری زمانی 84-1338 به قیمت‌های ثابت 1376 با روش حداقل مربعات معمولی نشان میدهند، افزایش هزینه‌های دفاعی تأثیری منفی بر رشد اقتصادی کشور برجای نمیگذارد، بلکه یک درصد افزایش این هزینهها، 05/0 درصد به تولید ناخالص داخلی واقعی میافزاید.
)