توسعه نه تنها یک دلمشغولی مهم برای دولتها در عرصه های داخلی است بلکه در عرصه بین‌المللی نیز جایگاه خاصی دارد. در کنار جلوه گاه این امر به عنوان یک حق در زیرمجموعه حقوق همبستگی (نسل سوم حقوق بشری)، معاهدات خلع سلاح و کنترل تسلیحات نیز از تسهیل آن به عنوان یک تعهد قراردادی برای دولتها یاد کرده‌اند. در این نوشتار، ضمن بررسی نگرش حقوق بین‌الملل موضوعه (حقوق بین‌الملل به معنای پوزیتیویستی آن) نسبت به توسعه صلح‌آمیز در ابعاد مختلف نرم افزاری و سخت افزاری آن (زیرساخت، دانش یا فناوری)، به تقابل آن با ممنوعیت‌های تولید و توسعه سلاحهای کشتارجمعی خواهد پرداخت. به نظر نویسنده، توسعه صلح‌آمیز در تقابل با تعهدات خلع سلاحی نبوده و از این رو، این تلاش کشورهای توسعه‌یافته و اغلب پیشرفته نظامی است که با ایجاد تضاد میان آنها، در صدد تحدید حق توسعه در عرصه های صلح‌آمیز هستند.
)