این نوشتار ضمن طرح پرسشهایی درخصوص تکالیف و تعهدات طرفهای متخاصم در جریان تجاوز به عراِ یا جنگ سوم خلیج فارس، بر آن است که با تکیه بر حقوِ بین‌الملل بشردوستانه یعنی حقوِ درگیریهای مسلحانه، موارد عدم پایبندی به این موازین در مقام تجاوز و دفاع را بررسی و تحلیل نماید. بر این اساس، اولاً دولتهای متجاوز (که البته این عمل خود را در پوشش دفاع مشروع یا تجویز از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد توجیه می‌کنند) نمی‌توانند فارغ از موازین بین‌المللی حاکم بر این عرصه، خود را در طرز رفتار با مردم غیرنظامی عراِ، اموال آنها و حتی نظامیان و اموال دولتی و منابع ملی این کشور، مطلق‌العنان تلقی نمایند. ثانیاً دفاع رژیم بعث در برابر تجاوز نیز می‌بایست از نظر نوع اقدامات جنگی با قواعد حقوِ درگیریهای مسلحانه در مورد روشها و ابزارهای جنگی و همچنین حمایت از قربانیان این درگیریهای مطابقت داشته باشد.
)