در دنیای امروز بسیاری از ارتشهای جهان هرازچندگاهی، از سر اجبار یا خودخواسته، درگیر عملیاتهای پیاپی و مداوم می‌شوند. این‌گونه عملیاتها، به سبب ماهیت خویش شرایطی را بر نظامیان درگیر تحمیل می‌کنند که عدم بهره‌گیری از تدابیر مناسب برای مقابله با آن، ممکن است آنان را از استمرار موفقیت‌آمیز مأموریتهای خویش بازدارد. تحقیقات انجام شده در قلمرو روان‌شناسی نظامی پاره‌ای از ابعاد و اقتضائات عملیاتهای مداوم را نمایان ساخته‌اند. افزون بر آن، این‌گونه تحقیقات نشان داده‌اند که با استفاده از راهبردهای مختلف، نظیر تأسیس یگانهای متشکل از جنگاوران رزم شبانه، فراهم ساختن شرایط برای "جبران محرومیت از خواب"، تجهیز پرسنلی یگان، توجه به تفاوتهای عملکرد پرسنل در ساعات مختلف شبانه‌روز و جز آن، می‌توان اثرات ادراکی، شناختی و جسمانی ناشی از عملیاتهای مداوم را به حداقل رساند.
)