کاسسه بر مقالهای از برونو سیما (Bruno Simma) در خصوص مشروعیت استفاده از زور به وسیلة ناتو در بحران کوزوو تفسیر مینویسد. او با این عقیدة سیما موافق است که اقدام ناتو خارج از دامنة منشور ملل متحد است؛ و براین اساس از نظر حقوِ بینالملل نامشروع است. این نقض موردی قابل اغماض نیست و نباید صرفاً با اشاره به ماهیت استثنائیش و با گفتن اینکه نباید آن را ایجاد کنندة سابقهای دانست به حمایت از آن پرداخت. به عقیده نویسنده شاید اقدام ناتو نشانهای از ظهور دکترینی جدید در حقوِ بینالملل باشد. طبق این دکترین هرگاه کشوری در قلمرو خویش دست به وحشیگریهای گسترده بزند و شورای امنیت فاقد آمادگی لازم برای پاسخگویی مناسب باشد، بهرهگیری از اقدامات متقابل قهرآمیز برای تحدید این وحشیگری مجاز خواهد بود. نویسنده استدلال میکند که اگر رشتهای از شرایط برآورده شود ممکن است قاعدة عرفی ظهور کند که استفاده از زور را به وسیلة تعدادی از کشورها در غیاب مجوز قبلی از شورای امنیت مشروع میکند. این امر مستلزم قیود مختلف است از جمله نیاز به در یاد داشتن تهدیدی نسبت به امنیت جهانی که به طور اجتنابناپذیر و فینفسه یکی از شرایط حقوقی هر حمله مسلحانهای علیه هرکشور مستقل است.