هرنوع تحولاتی سیاسی آتی در عراق بدون درنظر گرفتن سابقه تحولات اجتماعی و سیاسی عراق قابل ارزیابی نیست. عراق کشوری با تاریخ هشتاد ساله محل منازعات اجتماعی قومی بسیار گسترده‌تر و عمیقتر از تاریخ حیات سیاسی خود می‌باشد. این مقاله بر این اصل استوار است که دگرگونی سیاسی، خواست تمامی نیروهای سیاسی و مؤثر در سطح محلی، ملی و منطقه ای عراق است. این اصل که بر اثر رویدادهای سیاسی حکومت سی ساله بعث حادث شده است، با مشکل استراتژی اقدام از طرف تمامی نیروهای سیاسی موجه است. در این مقاله تلاش می‌شود ابعاد گسترده منازعات اجتماعی عراق شکافته شود و بنیادهای اقتدار سیاسی رژیم بعث مورد تحلیل قرار گیرد، تا در تبیین استراتژی اقدام تاذ حدل ازم پرتوافکنی شود. مبانی استراتژی فوق اول بریک خواست و ائتلاف و قیام عمومی علیه قومیت حاکم و دوم بر حمایت همه کشورها از این خواست قرار دارد. شیوه سرنگونی یکجانبه و یا کودتایی ، راهبرد بی ثمری است.
)