تهاجم ارتش عراِ به جمهوری اسلامی ایران در 31 شهریور سال 59 با هدف براندازی و یا تضعیف کشور اسلامی ایران صورت گرفت. اقدام به این امر می‌توانست اساس وجود نظام جمهوری اسلامی را با چالشهای بنیادی روبرو سازد و عقب راندن متجاوز از مناطق جغرافیایی بنیانهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران را سامان دهد. نویسنده به توضیح عملیاتهایی که توسط ارتش جمهوری اسلامی در مرحله اول جنگ در تقابل با دشمن انجام شده پرداخته و علل ناموفق بودن آنها را شرح می‌دهد ایشان اذعان کرده است زمانی که ارتش بعد از اجرای عملیاتهای اولیه در مرحله اول جنگ در حالت دفاعی به سر می‌برد، در این دوران فعالیتهای سپاه پاسداران با یکسری عملیاتهای متوسط شروع شد و در ادامه به بررسی مجموعه عملیاتهای ثامن‌الائمه، طریق‌القدس، فتح‌المبین و بیت‌المقدس می‌پردازد. نویسنده آنها را به عنوان عملیاتهای سرنوشت‌ساز مرحله اصلی جنگ شرح می‌دهد و در خاتمه اصول استراتژی موفق آزادسازی‌رابه‌این‌شرح‌عنوان‌می‌نماید:1.انطباِباواقعیت 2. بکارگیری امکانات و مقدورات 3. شناخت کامل از دشمن
)