همچنان که انقلاب بلشویکی و جنگ داخلی، روسیه کهن را مضمحل می کرد، جوهره تفکر ارتش امپراتوری تزار در میان افسرانی که خود را به رژیم جدید مسلح می نمودند، تداوم می یافت. این افسران اکنون توسط آموزشهای مارکسیست- لنینیست اشباع می شدند. جنگهای تکنولوژیکی به مارکس و انگلس نشان داد که به صورت فزاینده ای انهدامی هستند. اما انگلس به یک دیدگاه تأسیس ارتش مبتنی بر سربازگیری غیرحرفه ای به عنوان ابزاری برای پیروزی سوسیالیست روی آورد و لذا عوامل سیاسی و نظامی را در یک استراتژی جدید تلفیق کرد.
)