در گذشته های دور، این فرض که کشوری بتواند در صورت تمایل در انزوا بسر برد و خود را از شعاع نفوذ و تأثیر دیگر کشورها دور نگه دارد می توانست جنبه های از واقعیت را دربرداشته باشد؛ اما این جنبه از واقعیت حداقل دست کم چندین دهه است که در زمره بررسی های باستانشناسانه قرار گرفته است و فرض تحقق آن تنها در ساده سازی های آموزشی، در سطوح مقدماتی علوم اجتماعی جای گرفته است. حیات هر کشور، به قدرتش در عرصه بین المللی باز می گردد و اندازه قدرت، چیزی جز میزان تأثیرگذاری یک بازیگر صحنه بین المللی بر نتایج رویدادهای جهانی در جهت منافع و مصالح مورد نظر خود نیست.
)