زندگی در پرتو صلح، امنیت و رفه از بزرگترین آرزوهای دیرینه انسان است که جامعه بشری در کمتر مقطعی از تاریخ شاهد تحقق آن بوده است. زندگی انسان همواره در آتش جنگ و خونریزی شعله ور بوده است. دستیابی به سلاحهای جدید و برتر، یکی از وسوسه انگیزترین عواملی بوده که حکومتهای سلطه جو و توسعه طلب را به نقض صلح و امنیت و آسایش جامعه بشری ترغیب و تشویق نموده اند. با پیشرفت روزافزون علوم و تکنولوژی، ابعاد خطرات ناشی از سلاحها، نسبت به گذشته های نه چندان دور، به نحو غیرقابل مقایسه ای افزایش یافته و به یک مسئله تهدید کننده حیات بشری مبدل گشته است؛ به بیان دیگر خطرات سلاحهای مدرن امروزی، به مراتب زیانبار تر و نابود کننده تر از نمونه ای است که در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم، در هیروشیما و ناکازاکی جهانیان شاهد آن بودند.
)