اصولاً چرخهی راهبردی یکی از مهمترین متغیرهای شکلدهنده به سیستم دفاعی کشورها است. این چرخه با ویژگی‌های خاص خود عملاً نوع سیستم دفاع راهبردی کشورها را تعیین می‌نماید. در این میان، قدرت‌ها و واحدهایی که در درون چنین سیستمی قرار گرفته‌اند و از ویژگی خاصی مانند ویژگی ژئوپلیتیک، ژئوکالچر و ژئواکونومیک برخوردار می‌باشند، به صورت مشخص تحت تأثیر چنین چرخه‌ای خواهند بود. در این میان، جمهوری اسلامی ایران بهعنوان یکی از قدرتهای مهم منطقه‌ای و بهدلیل ویژگی‌های ژئوپلیتیک، ژئوکالچر و ژئواکونومیک از این ناحیه با تهدیدات راهبردی مختلفی روبرو می‌باشد و بهدلیل حضور قدرتهای فرامنطقه‌ای و مداخله‌گر در سیستم‌های تابعهی آن مجبور به طراحی نظام‌های مدیریتی خاصی است. بنابراین، این پژوهش بر محوریت این پرسش اساسی شکل می‌گیرد که تأثیر چرخهی راهبردی جمهوری اسلامی ایران بر نوع سیستم دفاع راهبردی آن چگونه است؟ این پژوهش در پاسخ به پرسش اصلی بر این باور است که این چرخهی راهبردی، سیستم دفاع راهبردی بومی شبکه‌ای را بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل خواهد کرد. این مقاله ضمن بررسی چرخهی راهبردی شبکهی منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران، مدل سیستم دفاع راهبردی بومی شبکه‌ای را ارائه می‌نماید.
)
