با توجه به شرایط عدم قطعیت محیطی و تهدیدات متصور نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران که با شرایط جنگ در گذشته در قالب محیط‌های همتراز متفاوت می‌باشد و با وجود اختلاف و شکاف فاحش فناوری نظامی بین نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با نیروهای نظامی دشمن (استکبار جهانی)، مقالهی حاضر در قالب یک پژوهش توسعه‌ای- کاربردی و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی از طریق گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای و با بهره‌گیری از تجارب و نظرات کارشناسی و سوابق مطالعاتی و کاری محقق در این موضوع و با مقایسهی تطبیقی داده‌های گردآوری شده و با هدف تبیین اصول، قواعد و ملاحظات اساسی نبرد زمینی با تأکید بر دفاع همه‌جانبه متناسب با نیازهای عملیاتی صحنهی جنگ احتمالی آینده در قالب محیط نبرد ناهم‌تراز مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت و در پاسخ به سؤال اصلی تحقیق مبنی بر چیستی اصول، قواعد و ملاحظات اساسی نبرد زمینی، ضمن تأکید بر ضرورت بازنگری و تبیین مجدد دکترین نبرد زمینی فوق و با تأیید فرضیهی تحقیق، نتایجی به‌دست آمد که اصول و قواعد نبرد زمینی موجود با رویکرد جنگ همتراز پاسخ‌گوی کامل نیازهای عملیاتی در صحنهی نبرد احتمالی آینده نخواهد بود؛ بنابراین، ضرورت جایگزین نمودن دکترین نبرد زمینی با تأکید بر دفاع همه‌جانبه در قالب عملیات‌های دفاع سرزمینی، از قبیل دفاع ثابت منطقه‌ای، دفاع ضدهلی‌برن، دفاع از کوی و برزن، دفاع متحرک، تک شبانه و عملیات ویژه با رویکرد جنگ ناهم‌تراز اجتناب ناپذیر است.
)
