خدمت سربازی حرفه‎ای از منظر قرآن و نهج‎البلاغه

نویسندگان

1 محل کار: بابلسر، خیابان پاسداران، دانشگاه مازندران، دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی محل سکونت: بابل، چهارشنبه پیش، ایثار47،ستایش4، پلاک 80

2 مازندران-بابلسر-خوابگاه دانشجویی شهید نواب صفوی

چکیده

دفاع و حفظ امنیت، در زمره‏ی نخستین وظایف حکومت قلمداد می‎شود. دولت‎ها برای انجام این وظیفه‎ی خطیر از شیوه‎های گوناگونی در تأمین و آموزش نیروی انسانی استفاده می‎کنند که خدمت سربازی، رویه‎ای مرسوم با سابقه‎ای دیرینه در این جهت است. با وجود این، تاریخچه‎ی خدمت سربازی در اسلام، یکی از موضوعاتی است که هنوز به آن پاسخ روشنی داده نشده است. این‏که نظر اهل‎بیت(ع) درباره‎ی خدمت سربازی به شکلی که هم‎اکنون در کشور ما اجرا می‎شود، چه بوده است؟ و آیا چنین چیزی اساساً «مقدّس» هست یا خیر؟ همواره بی‏پاسخ مانده و یا با پاسخ‎های کلّی و مبهم مواجه شده است. بنابراین، این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی سامان یافته؛ در پی تبیین این مسأله بر اساس آیات قرآن و هم‎چنین گفتار حضرت علی(ع) در نهج‎البلاغه می‎باشد. از دیدگاه حضرت علی(ع)، لشکریان و سربازان، دژهای محکم ملّت و راه‎های تحقّق امنیّت هستند و ملّت جز با تکیه بر آنها نمی‎تواند بر پای خود بایستد. حقیقت نیروهای مسلّح در کلام حضرت علی(ع) به‎عنوان اولین و اساسی‎ترین عامل ایجاد و بسط امنیت تجلّی یافته است.از این‎رو، آن بزرگوار، شرایط و ویژگی‎هایی برای لشکریان و سربازان بیان می‎دارند که موضوع بحث مقاله‎ی پیش رو را تشکیل می‎دهد.

کلیدواژه‌ها