تهران -دانشگاه ه تهران-دانشکده حقوق و علوم سیاسی -گروه روابط بین الملل
چکیده
اصولاً سیستم بینالملل به گروههای مختلفی بهویژه سیستمهای خطی و غیرخطی تقسیم میگردد. در عصر نوین سیستم بینالمللی پیچیده بهعنوان چارچوب نظم نوین دارای دینامیکهای مختلفی است. دیتامیک قدرت یکی از مهمترین این دینامیکها میباشد که در برخی وضعیتها ممکن است به جنگ منتهی شود. تحول سیستم بینالملل و به تبع آن، دینامیک قدرت آن، الگوهای جنگ را تغییر میدهد. به این جهت، تجزیه و تحلیل روابط بین این دینامیک و الگوهای جنگ از جمله علائق اصلی این مقاله را تشکیل میدهد.
در همین راستا، پرسش بنیادین این است که دینامیکهای سیستم پیچیده و آشوبی سبب شکلگیری چه الگوهایی از جنگ در روابط بینالملل میشوند؟ در پاسخ به این پرسش، فرضیهی اصلی این است که دینامیک قدرت بهعنوان مهمترین دینامیک در سیستم بینالملل پیچیده و آشوبی، معطوف به تعادل و ثباتسازی سیستمی است. بر اثرکارکرد دینامیک قدرت وضعیت ثبات راهبردی بین واحدها شکل میگیرد که در این وضعیت واحدها در تحمیل ارادهی خود بر دیگری ناتوان میباشند. به این جهت، جنگ بین چنین واحدهایی ناممکن مینماید. بدین ترتیب، به دلیل ویژگیهای این سیستم و خسارت شدید بر واحدها در بهرهگیری از کاربست الگوهای جنگ مستقیم، جنگ به سایر مناطق و گسترههای سیستم سرایت مینماید و جنگهای نیابتی، غیرمستقیم و داخلی برای توازنبخشی و یا محدودسازی و حتی نابودسازی رقیب راهبردی شکل میگیرد. در این میان، الگوی توزیع جنگها در مناطق ژئوپلیتیک از چگالی بیشتری برخوردار میباشد. در این پژوهش از مدلسازی نظری بر پایهی استنتاج قیاسی استفاده میشود و پس از آن، بهمنظور تحکیمبخشی به یافتههای پژوهش از روش سریزمانی بهره گرفته شد.
)
