آمریکا با ترکیه اتحادی دیرینه دارد؛ به‌گونه‌ای که این مسأله، در قالب همگرایی هر چه بیشتر دو کشور و در ارتباط با ایران، در مسائلی چون استقرار سپردفاع موشکی در خاک ترکیه، تحولات دریای خزر، قفقاز جنوبی، موضوع هسته‌ای ایران، تحولات سوریه و بحران عراق خود را نمایان ساخته است. در این میان، آمریکا با شراکت راهبردیِ خود با ترکیه، به‌دنبال اهداف بلندمدتی است و همپیمانی با ترکیه را در ادامهی این روند ارزیابی میکند. ترکیه نیز با وجود برخی اختلافات با آمریکا در تحولات منطقه‌ای، از زمان پیوستن به ناتو یکی از شرکای کلیدی آمریکا بوده و در مقاطع مختلف به ایفای نقشی مشابه در ارتباط با تازه‌ترین شکل رقابت راهبردی آمریکا و ایران ادامه داده است. برآیند این موضوع نیز در ابعاد مختلفی قابل شناسایی و در مناطق فوری امنیتیِ ایران نیز اثرگذار واقع شده و در پیِ آن شرایطی را رقم زده است که در مقابل و تضاد با منافع حیاتی و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران قرار میگیرد. برآیند این واقعیت نیز آشکارا اختلافنظر بیسابقهی آنکارا- تهران ظرف چند دههی اخیر را به همراه آورده است.
بنابراین، مقالهی حاضر بر آن است تا با رویکردی توصیفی– تحلیلی و با تمرکز بر نقش و عملکردِ منطقه‌ای ترکیه با حمایت آمریکا در دوران حاکمیت حزب عدالت و توسعه، به واکاوی ماهیت این روابط نیز پرداخته، و ابعاد و تأثیر منطقه‌ای آن بر جمهوری اسلامی ایران را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
)
