رسانه و افکار عمومی؛ نگرشی تاریخی و تحلیلی به بحران سوریه2011

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران

چکیده

در دنیای امروز ما با پدید‌های تحت عنوان رسانه مواجه هستیم؛ رسان‌های که قدرت بسیار بالا و نفوذی عمیق در افکار عمومی تمام جوامع و کشورها می‌دارد. رسانه به‌عنوان ابزاری برای روشن‌شدن افکار، ایجاد فضایی برای برخورد سالم و سازنده دیدگاه‌ها و اطلاع‌رسانی مناسب، از مهم‌ترین عوامل پیشرفت و از نشانه‌های پویایی و تحرک جامعه در دنیای کنونی محسوب می‌شود. سؤال اصلی ما در این پژوهش ناظر به نقش سیاسی ـ امنیتی رسانه‌های جبهه مقاومت در مدیریت افکار عمومی بحران سوریه می‌باشد. مطالعه حاضر توصیفی از نوع پیمایشی می‌باشد. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش، پرسش‌نامه محقق‌ساخته، روایی آن با روش صوری و اعتبار محتوا و پایایی آن نیز ازطریق ضریب آلفای کرونباخ (993/0) مورد تأیید قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل مسئولان و کارشناسان مرتبط با حوزه رسانه جریان مقاومت است و نمونه موردمطالعه که به‌صورت هدفمند انتخاب شده‌اند، شامل 30 نفر از مسئولان و کارشناسان مرتبط با حوزه رسانه کشور سوریه بوده که هم اطلاعات کافی در خصوص این پژوهش داشته‌اند و هم حاضر به همکاری بوده‌اند. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که نقش‌های سیاسی - امنیتی رسانه ازجمله بحران‌زدایی، آگاه‌سازی و بصیرت‌افزایی، توسعه سیاسی جامعه و ... در مدیریت افکار عمومی نقشی مؤثر و اثرگذار دارند.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Media and Public Opinion: An historical and Analytical Look at the 2011 Syrian Crisis

نویسنده [English]

  • Mohammad Saleh Hosseinzadeh
Assistant Professor, Imam Hossein University, Tehran, Iran
چکیده [English]

In today's world, we face a phenomenon called media; A media that has a very high power and deep influence in the public opinion of all societies and countries. The media as a tool for enlightenment, creating a space for a healthy and constructive approach to views and appropriate information, is one of the most important factors of progress and one of the signs of dynamism and mobility of society in today's world. The main concern of the present study is The political-security role of the media of the Resistance Front in managing the public opinion of the Syrian crisis. The present study is a descriptive survey; Data collection tool in this study was a researcher-made questionnaire, its validity was confirmed by face method and content validity and its reliability was confirmed by Cronbach's alpha coefficient (0.993). The statistical population of this study includes officials and experts related to the media of the resistance movement and the study sample that was purposefully selected included 30 officials and experts related to the field of media in Syria who had sufficient information about this study and The findings of the study indicate that the political-security roles of the media, such as crisis resolution, awareness and enlightenment, political development of society, etc. have an effective role in managing public opinion.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Media
  • Resistance Front
  • Public Opinion
  • Crisis
  • Political Role
  • Security Role
  • Syria
  1. منابع فارسی:

    1. اسدی، علی (1371)، افکار عمومی و ارتباطات، تهران: سروش.
    2. آشنا، حسام‌الدین (1380)، مخاطب‌شناسی رسانه، نشریه پژوهش و سنجش، شماره 26، 20-19.
    3. آﻗﺎﺑﺨﺸﯽ، ﻋﻠﯽ‌اﮐﺒﺮ؛ اﻓﺸﺎری‌راد، ﻣﯿﻨﻮ (1379)، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﺗﻬﺮان: ﭼﺎﭘﺎر.
    4. بابایی، محسن (بی‌تا)، مدیریت رسانه در بحران، بخش ارتباطات تبیان.
    5. دادﮔﺮان، ﻣﺤﻤﺪ (1382)، اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺳﻨﺠﺶ آن، ﺗﻬﺮان: ﻣﺮوارﯾﺪ.
    6. دادگران، محمد (1385)، مبانی ارتباطات جمعی، چاپ نهم، تهران: مروارید، ص 106.
    7. -راش، مایکل (1381)، جامعه و سیاست: درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی، ترجمه منوچهر صبوری، چاپ دوم، تهران: سمت.
    8. رشیدی، احتشام و همکاران (1393)، شناسایی کارکردهای رسانه‌های جمعی در مدیریت بحران بلایای طبیعی براساس فرایند تحلیل شبکه‌ای، دوفصل‌نامه علمی ـ پژوهشی مدیریت بحران، پاییز و زمستان 93، شماره ششم، 24-15.
    9. ره‌پیک، سیامک (1387)، فرآیند تصمیم‌گیری در بحران و نقش رسانه، فصل‌نامه پژوهش‌های ارتباطی، شماره 56، 135-119.
    10. روشندل اربطانی، طاهر؛ صلواتیان، سیاوش (1389)، ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﺪل ﻧﻘﺶ رﺳﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻲ در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﻴﺶ از ﺑﺤﺮان، فصل‌نامه علوم مدیریت ایران، شماره 17، 111-89.
    11. زارﻋﯿﺎن، داوود (1386)، ﺷﻨﺎﺧﺖ اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﺗﻬﺮان: ﺟﻬﺎد داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ واﺣﺪ ﺗﻬﺮان.
    12. ساروخانی، باقر (1385)، جامعه‌شناسی ارتباطات، چاپ هفدهم، تهران: اطلاعات، 83.
    13. سبکتکین ریزی، قربانعلی؛ محبوبی، مرضیه (1394)، بررسی نقش رسانه‌ها در جامعه‌پذیری سیاسی جوانان، دومین همایش بین‌المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی، 139-114.
    14. سروسر، سیدآرمین، وب‌سایت دیدبان.
    15. سورین، ورنر؛ تانکارد، جیمز (1386)، نظریه‌های ارتباطات، علیرضا دهقان، چاپ سوم، تهران: دانشگاه تهران، 451-450.
    16. عیوضی، محمدرحیم (1388)، مدیریت رسانه‌ای و مهندسی افکار عمومی، فصل‌نامه مطالعات تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، شماره 2، 270-251.
    17. قاسم‌زاده، حسن؛ نصیرایی، احمد (1394)، تأثیرگذاری بر افکار عمومی در مدیریت بحران ازطریق روابط عمومی مدرن، فصل‌نامه مدیریت رسانه، شماره 10، 76-61.
    18. کازنو، ژان (1364)، قدرت تلویزیون، ترجمه علی اسدی، تهران: امیرکبیر.
    19. ﻛﺎﻇﻤﻲ، ﻋﻠﻲ‌اﺻﻐﺮ (1366)، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺤﺮان‌ﻫﺎی ﺑﻴﻦ‌اﻟﻤﻠﻞ، ﺗﻬﺮان: دﻓﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ و بین‌اﻟﻤﻠﻞ.
    20. کریمی، سعید (1382)، رسانه‌ها و راه‌های تقویت مشارکت مردم در صحنه‌های سیاسی و اجتماعی، چاپ اول، قم: بوستان کتاب، 124-122.
    21. کریمی، کیانوش؛ غفاری قدیر، جلال (1398)، مدل تأثیرگذاری بر افکارعمومی در فضای مجازی به کمک قابلیت‌های بازی وارسازی، فصل‌نامه مطالعات رسانه‌های نوین، شماره 14، 172-137.
    22. ﻻزارد، ژودﯾﺖ (1388)، اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﺮﺗﻀﯽ ﮐﺘﺒﯽ، ﺗﻬﺮان: ﻧﯽ.
    23. لازار، ژودیت (1360)، افکار عمومی، مرتضی کتبی، تهران: نی.
    24. مرادی، عبدالله؛ محمدی، محسن؛ رضایی، صفیه (1396)، نقش شبکه‌های اجتماعی در جهت‌دهی به افکار عمومی و بسیج سیاسی، فصل‌نامه مطالعات عملیات روانی، شماره 47.
    25. ﻣﻘﺘﺪاﯾﯽ، ﻟﯿﻼ؛ اﻣﯿﺮی اﺳﻔﺮﺟﺎﻧﯽ، زﻫﺮا (1396)، ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﻬﺮوﻧﺪان اﺻﻔﻬﺎﻧﯽ، فصل‌نامه ﭘﮋوﻫﺶ‌ﻫﺎی راﻫﺒﺮدی اﻣﻨﯿﺖ و ﻧﻈﻢ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، 88-63.
    26. معتمدنژاد، کاظم (1385)، وسایل ارتباط‌جمعی، چاپ پنجم، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، جلد اول.
    27. نقیب‌السادات، سیدرضا (1387)، تهدیدهای رسانه‌ای و مدیریت بحران، فصل‌نامه پژوهش‌های ارتباطی، شماره 55، 139-113.
    28. وردی‌نژاد، فریدون؛ بهرامی رشتیانی، شهلا (1389)، مدیریت بحران و رسانه‌ها، تهران: سمت.

    منابع لاتین:

    1. Ginsberg, Morris. (1921). The Psychology of Society. London: Wwntworth Press.
    2. Horton, Cooley Charles. (1910). Social Organization: A Study of the Larger Mind. New York: Charl Scribner's Sons
    3. Maisonneuve, Jean. (1985). La Psychologie social. Paris: P. U. F.