یکی از مهم‌ترین اهداف کشورها در تدوین سند چشم‌انداز و برنامه‌های چندساله توسعه در بخش‌های گوناگون، تدبیر امور و ادارهی جوامع در شرایط پیچیده شدن فرایند حکمرانی است. این نوشتار با هدف بررسی جایگاه سیاست دفاعی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران در قالب قانون برنامهی پنجم توسعه با طرح این سؤال که خطوط کلی سیاست دفاعی - امنیتی موجود در برنامهی پنجم تا چه میزان با ضرورت‌های دفاعی- امنیتی روز و اسناد بالادستی منطبق می‌باشد؟ به بررسی این فرضیه می‌پردازد که قانون برنامهی پنجم علی‌رغم عدم توجه به برخی تهدیدها و نیازهای دفاعی جدید از حیث درک نیازهای اسناد بالادستی در بخش دفاعی به مراتب برنامه‌ای پیش‌رو در این حوزه می‌باشد. بررسی نیازها و ضرورت‌های دفاعی - امنیتی نوین و اسناد بالادستی، بررسی خطوط کلی سیاست دفاعی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران در چارچوب برنامهی پنجم توسعه و انطباق آن با ضرورت‌های نوین دفاعی و اسناد بالادستی و در نهایت اشاره به نقاط ضعف و قوت این برنامه در بخش دفاعی محورهای اصلی این نوشتار است.
)