مروری بر تجربهی فعالیت‌های امنیتی و دفاعی کشورها در چند سال اخیر نشان می‌دهد که بهکارگیری فناوری‌های همگرا در این فعالیت‌ها بسیار مورد تأکید است. امروزه در خدمت گرفتن هر فناوری که مطابق با منافع ملی و تأمینکنندهی امنیت ملی باشد، امری مبرهن بهنظر می‌رسد و این مهم میسر نمی‌شود، مگر بر پایهی شناخت کامل این فناوری‌ها و آشنایی با جنبه‌های کاربردی آنها که توان عملیات را ارتقا داده، توان مقابله و عکسالعمل را از بیگانگان سلب می‌نماید. این مقاله میان رشته‌ای، به کاربرد فناوری‌های نانو، زیستی، اطلاعات و شناخت (NBIC) در شکل‌دهی به فضای رزم آینده و نیز فرصتها و تهدیدات ناشی از آن در حوزه‌ی دفاعی کشور می‌پردازد.
فناوری یکی از مهمترین عوامل برتری قدرت نظامی بوده و برتری فناورانه منجر به برتری در ابعاد مختلف خواهد شد. این فناوری‌ها از هماکنون آثار خود را نشان داده و از آنها بهعنوان فناوری‌های انقلابی یاد می‌شود که دگرگونی و تحول بنیادین و عمیقی ایجاد می‌نمایند؛ در این راستا همانطور که مشخص است بیشترین تأثیر این فناوری‌ها در حوزه‌ی دفاعی می‌باشد و در آینده برتری و قدرت در دست کشوری است که این فناوری‌ها را شناخته و به کار گیرد. بنابراین، پژوهش حاضر، از نوع کاربردی با ماهیت توصیفی می‌باشد؛ از آن جهت توصیفی است که به وصف و بررسی رابطهی بین فناوری‌های همگرا و فضای رزم می‌پردازد.
)