این تحقیق با هدف بررسی و تبیین جایگاه راهبرد تهدید در مقابل تهدید در سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و به روش زمینهای- موردی و با تحلیل کمی و کیفی (ترکیبی) نظامند و تفسیری انجام گردیده است. جامعهی آماری بر اساس برآورد خبرگان (230 نفر) برآورد شده که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونهی 69 نفر به روش هدفمند نسبتی در دسترس تعیین شده است.
اطلاعات این تحقیق از دو روش کتابخانهای، میدانی و اسناد و مدارک گردآوری و با طیف لیکرت تحلیل شده است. نتایج بهدست آمده حکایت از آن دارد که راهبرد "تهدید در مقابل تهدید" از سوی جمهوری اسلامی میتواند در حوزهی مدیریت تهدیدات نرم و سخت (با تأکید بر تهدیدات موشکی، تهدیدات دانشمحور، رسانهای، ممانعت از انعقاد پیمانهای دفاعی- امنیتی علیه جمهوری اسلامی ایران و اعمال سیاستهای پیشدستانه) مؤثر واقع گردد. این راهبرد علاوه بر دفع تهدیدات سیاسی، متقارن، غیرسنتی و تدریجی، در کاهش حجم نیروهای تهدیدکننده و انتقال کانون تهدید از محیط اطراف جمهوری اسلامی ایران مؤثر میباشد. بنابراین، راهبرد نوین میتواند از طریق همگرایی با یازیگران خارجی و قدرتسازی باعث اقتدار دفاعی همهجانبه شود.
کلانتری, فتح‌الله, & افتخاری, اصغر. (1393). بررسی و تبیین راهبرد «تهدید در مقابل تهدید» در سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران. سیاست دفاعی, 22(88), -.
MLA
فتح‌الله کلانتری; اصغر افتخاری. "بررسی و تبیین راهبرد «تهدید در مقابل تهدید» در سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران", سیاست دفاعی, 22, 88, 1393, -.
HARVARD
کلانتری, فتح‌الله, افتخاری, اصغر. (1393). 'بررسی و تبیین راهبرد «تهدید در مقابل تهدید» در سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران', سیاست دفاعی, 22(88), pp. -.
VANCOUVER
کلانتری, فتح‌الله, افتخاری, اصغر. بررسی و تبیین راهبرد «تهدید در مقابل تهدید» در سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران. سیاست دفاعی, 1393; 22(88): -.
)
