به دلیل شرایط خاص، جمهوری اسلامی ایران با سلسله تهدیداتی مواجه است که در سه سطح ارزیابی میشوند. در درجهی اول تهدیداتی که از درون جامعه با توجه به کمبودهایی که دارد، امنیت کشور بهطور بالقوهای تهدید میگردد. سطح دوم، تهدیداتی است که از جانب مرزهای کشور توسط نیروهای متعدد مخالف ایران، متوجه کشور است. این نیروها عمدتاً یا در خاک کشورهای همسایه و یا با حمایت آنها بر علیه امنیت ملی کشور گامهای خطرناکی برداشتهاند. تهدیدات نوع سوم نیز اصولاً از سمت نیروهای فرامنطقهای جهانی متوجه امنیت ملی کشور است. آنچه مدنظر نویسنده میباشد، تهدیدات نوع دوم است که به تهدیدات نوع اول دامن میزند و بهطور خاص متمرکز بر پاکستان است. سؤال پژوهش آن است که آیا پاکستان با داشتن سلاح هستهای، جمعیتی بیش از دو برابر ایران و خودکفایی در صنایع مختلف بهخصوص صنایع نظامی برای ایران تهدید محسوب میشود یا خیر؟ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و دادهها به روش کتابخانهای جمعآوری شده است. یافتهها نشان میدهد که غفلت در ارزیابی تهدیدات ناشی از وضعیت خاص پاکستان منجر به گسترش آن شده و به نقطهی خطرناکی رسیده است که بحرانهای روز منطقه از جمله سوریه و عراق حاصل آن است.
صدری علی‌بالو, صیاد, معین‌آبادی بیدگلی, حسین, & میرزایی, جلال. (1393). بررسی تهدیدات امنیتی جمهوری اسلامی ایران از جانب پاکستان. سیاست دفاعی, 23(89), -.
MLA
صیاد صدری علی‌بالو; حسین معین‌آبادی بیدگلی; جلال میرزایی. "بررسی تهدیدات امنیتی جمهوری اسلامی ایران از جانب پاکستان", سیاست دفاعی, 23, 89, 1393, -.
HARVARD
صدری علی‌بالو, صیاد, معین‌آبادی بیدگلی, حسین, میرزایی, جلال. (1393). 'بررسی تهدیدات امنیتی جمهوری اسلامی ایران از جانب پاکستان', سیاست دفاعی, 23(89), pp. -.
VANCOUVER
صدری علی‌بالو, صیاد, معین‌آبادی بیدگلی, حسین, میرزایی, جلال. بررسی تهدیدات امنیتی جمهوری اسلامی ایران از جانب پاکستان. سیاست دفاعی, 1393; 23(89): -.
)
