منافع ملی جمهوری اسلامی ایران؛ تداوم و یا انقطاع حمایت از نظام کنونی سوریه؟

نویسندگان

1 تهران دانشگاه امام حسین (ع)

2 کهگیلویه و بویراحمد- یاسوج- شهدای3- پلاک 31- منزل شریعتی- برسد به مجتبی شریعتی

چکیده

آنچه در ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺤﻮﻻت اﺧﯿﺮ ﺧﺎورﻣﯿﺎﻧﻪ در اولویت قرار می‎گیرد، رقابت شدید میان دو ائتلاف عمده‎ی «محور میانه‏رو» و «محور مقاومت» است. در این میان، سوریه از موقعیت ممتاز و تعیین‏کننده‎ای در عرصه‎ی رقابت میان این دو جریان متعارض برخوردار است. به‏طوری که محور عربی- غربی که تحولات به‎وقوع پیوسته در منطقه را در جهت تضعیف منافع خود می‏پندارد، بر آن است تا با ساقط کردن نظام حاکم بر سوریه، نتیجه‎ی بازی را به نفع خود تغییر داده و ضمن تضعیف محور مقاومت، پل ارتباطی میان دو بازیگر اصلی آن یعنی ایران و حزب‎الله را قطع نماید. از همین‏روست که با وجود تأکید محور مقاومت بر راه‎حل سیاسی، جریان میانه‏رو، استفاده از تمام گزینه‎ها را مدنظر قرار داده است. در این مقاله، در قالب نظریه‎ی سازه‎انگاری که چارچوبی شناخته‏شده در تحلیل تحولات منطقه‎ی خاورمیانه است، به بررسی دو هویت متعارض «مقاومت» و «میانه‎روی» در منطقه پرداخته و بحران سوریه، از منظر رقابت میان این دو جریان تبیین می‎گردد. هم‎چنین اﯾﻦ نوشتار در پی پاسخ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳؤال است ﮐﻪ سیاست ﺗﺪاوم و یا انقطاع ﺣﻤﺎﯾت اﯾﺮان از ﺳﻮرﯾﻪ و به تعبیر دیگر، سقوط و یا بقای حکومت بشار اسد، چه تأثیراتی بر ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﯽ جمهوری اسلامی اﯾﺮان دارد؟ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﻪ این پرسش، ﺑﻪ‎ﻋﻨﻮان ﻓﺮﺿﯿﻪ، آن اﺳﺖ ﮐﻪ حمایت از ثبات و تداوم دوﻟﺖ کنونی سوریه در مقطع کنونی، اقدامی در ﺟﻬﺖ منافع ملی جمهوری اسلامی و تقویت ﻣﺤﻮر ﻣﻘﺎوﻣت در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﯽ‎باشد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی می‏باشد.

کلیدواژه‌ها