موضوع گسترش ناتو در واقع به مسألهی موازنهی قدرت منطقهای باز میگردد. گسترش ناتو به شرق پس از فروپاشی شوروی در دستور کار سران ناتو قرار گرفت و در دورهی ریاست جمهوری بیل کلینتون بهعنوان یک طرح عینی و در نهایت، به یک سیاست عملیاتی تبدیل شد. ناتو با تغییر رویکرد از ایدهی دفاع دستهجمعی به امنیت دستهجمعی، فلسفهی وجود خود را حفظ کرد؛ در این نوشتار تلاش خواهد شد تا بر پایهی رهیافت نوواقعگرایی در تحلیل روابط بینالملل، ادامهی حیات ناتو بررسی شود. دلایل حضور ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز را بررسی نماییم و تلاش خواهد شد تا تأثیر آن را بر امنیت ملی ایران مورد بررسی قرار دهیم؛ و در پایان به این جمعبندی میرسیم؛ حضور ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز که در منطقهی پیرامونی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد، منجر به اتخاذ رویکرد امنیتی غیرتقابلی با غرب و همکاری با کشورهای منطقه از سوی ایران شده است.
کرم‌رضایی, سعیده, & بیات, درویشعلی. (1393). راهبرد ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز و تأثیر آن بر امنیت منطقهای جمهوری اسلامی ایران. سیاست دفاعی, 23(89), -.
MLA
سعیده کرم‌رضایی; درویشعلی بیات. "راهبرد ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز و تأثیر آن بر امنیت منطقهای جمهوری اسلامی ایران", سیاست دفاعی, 23, 89, 1393, -.
HARVARD
کرم‌رضایی, سعیده, بیات, درویشعلی. (1393). 'راهبرد ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز و تأثیر آن بر امنیت منطقهای جمهوری اسلامی ایران', سیاست دفاعی, 23(89), pp. -.
VANCOUVER
کرم‌رضایی, سعیده, بیات, درویشعلی. راهبرد ناتو در آسیای مرکزی و قفقاز و تأثیر آن بر امنیت منطقهای جمهوری اسلامی ایران. سیاست دفاعی, 1393; 23(89): -.
)
